Doğa sanat açısından bazen tek başına yeterli değildir, küçücük bir dokunuşla ona anlam veren ve onu yorumlayan yine aynı doğanın bir parçası olan insandır. Sanat yapıtı dediğimiz ve bizde birçok duygu yaratan imgeler dünyası; doğa ve hayal gücünün bir karışımıdır. Sanatın günümüzde belli bir miktar ödeme yapılarak ancak belirli ve kapalı alanlarda tüketildiği bir meta haline dönüştüğü günümüz kapitalist toplumsal yapısına bakarsak, yine aynı sanatın halk kültüründen çıkıp yüksek kültür haline dönüştüğünü görmek pek de zor olmasa gerek. Ama unutmamalıyız ki sanat günümüzde tekrar halka indirgenen bir yapı olarak dönüşümünü sağlıyor.
Ve bir yüksek kültür ürünü olarak sanatı yeniden toplumsal olana indirgemek hangi yolla gerçekleştirilebilir? 1960’lardan itibaren Amerika’da ortaya çıkıp sonrasında tüm dünyayı saran land-art akımının sanat-doğa ve insan ilişkisi açısından sağladığı bütünleştirme görevi sanat ne içindir sorusuna alternatif cevaplar kazandırmıştır. Land-art akımı sayesinde aslında birey doğal ve dondurulmuş büyüleyici kararsızlıklar sergisine davet edilmiş oluyor.
Durgunluk ve devinim, parçalanma ve birleşme, düşüş ve yükseliş, bir sanat yapıtında aynı anda nasıl verilebilir? Bu sorunun cevabını Alman heykeltraş ve tasarımcı Cornelia Konrads “arazi sanatı” olarak adlandırılan tarzda ortaya koyduğu, tamamen doğa ile harmanlanmış ve yerçekimine meydan okuyan yapıtlarıyla görsel olarak yanıtlamış. Halka açık alanlarda ve doğal malzemelerin kullanımıyla oluşturduğu sanat eserlerinin, izleyenin gözünde henüz tamamlanamamış bir parçalanma veya birleşme durumu şeklinde görünmesi, başarıyla sağlanmış “zamanın dondurulmuşluğu” illüzyonunu inatla gözler önüne seriyor.
Sanatçı hakkında daha fazla bilgi için http://www.cokonrads.de adresini ziyaret edebilirsiniz.
